Bekas Perdana Menteri Mahathir Mohamad adalah seorang pemimpin yang berwawasan yang telah berusaha membangunkan Malaysia berdasarkan 'nasionalisme korporat' dengan cara bertentangan dan paksaan demi mencapai status negara perindustrian yang berkeinginan untuk masuk dalam senarai negara-negara maju OECD menjelang tahun 2020.
Sekarang diusia 85 tahun, Mahathir telah memperolehi pencapaian yang besar dan telah menetapkan tanda aras yang tinggi. Walaubagaimanapun, beliau juga gagalan dalam beberapa aspek. Secara keseluruhannya, sewaktu beliau bersara, keadaan masih baik walaupun pelan sosial yang beliau bina melalui Dasar Ekonomi Baru adalah telah berjaya mengasingkan orang
Melayu hampir sepenuhnya daripada kaum-kaum lain.
Kisah kejayaan Mahathir berhenti pada tahun 2003 apabila beliau secara tiba-tiba menyerahkan tampuk kepimpinan kepada timbalannya Abdullah Badawi. Ia kemudiannya membawa kepada permulaan masalah.
Badawi menyelit masuk dan keluar, tiada pencapaian konkrit
Badawi tidak dapat masuk ke dalam acuan yang ditinggalkan oleh Mahathir dan dia juga telah mengabaikan semua amaran awal. Badawi telah hilang dalam dunianya sendiri tanpa memahami apa sebenarnya yang berlaku dalam negara ini sama ada dari segi ekonomi, kewangan, sosial atau politik.
Beliau menyerah semuanya kepada "orang-orang bodoh di tingkat empat" yang diketuai oleh menantunya Khairy Jamaluddin yang lebih dikenali sebagai Perdana Menteri de-facto termuda di negara ini.
Badawi hanyalah alat bersuara dan apabila ditinggalkan sendirian, beliau akan meraba-raba dan tergagap-gagap menjawab soalan mudah yang diajukan kepadanya oleh wartawan. Satu contoh klasik adalah jawapan beliau mengenai hutang RM150 juta Ketua Menteri Sabah Osu Sukam di sebuah kasino di UK. Walaupun berkemungkinan jumlah itu adalah tidak logik, Abdullah Badawi terus bergegas mengutuk Osu tanpa memeriksa fakta sebenar. Beliau mengatakan bahawa jika akhbar berkata demikian, maka ia pasti benar.
Walaupun sebagai seorang pemimpin veteran, Abdullah Badawi bukanlah seorang ahli politik dalam erti kata sebenar dan tidak mampu memimpin negara melalui zaman kegelapan. Pengkritik beliau yang ramai yang membenci beliau disebabkan Khairy, mendakwa bahawa Badawi bukan seorang pentadbir yang baik - dia hanyalah seorang penjaga yang teruk!
Mahathir marah apabila Badawi memansuhkan projek jambatan bengkok yang menghubungkan Johor dengan Singapura, menyebabkan kerajaan BN terpaksa membayar kira-kira RM115 juta pampasan kepada pemegang konsesi. Ini merupakan episod terakhir pemerintahan beliau yang teruk itu. Mahathir membuat kesimpulan bahawa Abdullah bukan sahaja tidak layak untuk jawatan itu tetapi menjadikan misinya untuk menendang keluar Abdullah Badawi.
Dalam masa yang sama, tiada peningkatan dalam ekonomi, namun kos untuk segala-galanya meningkat dan kerajaan tidak dapat memenuhi keperluan itu. Apabila Najib Tun Razak mengambil alih daripada Abdullah Badawi pada tahun 2009, beliau tidak mempunyai pilihan tetapi untuk terus meminjam. Kerajaan telah meminjam sebelum ini tetapi kini, ia benar-benar dalam keadaan terdesak. Oleh itu, hutang negara telah meningkat kepada RM407 bilion (angka 2010).
Masalah dengan Najib adalah beliau sudah pun banyak bebanan. Beliau mempunyai skandal peribadi, pembaziran dan gaya hidup mewah, isu-isu yang melibatkan saudara-mara beliau dan yang paling dasyhat adalah isteri beliau yang dikatakan campur tangan dalam urusan pentadbiran negara.
Cara Rosmah yang berlebih-lebihan telah menarik perhatian dan memberikan tanggapan buruk orang awam dan akhir-akhir ini anak beliau sendiri (bersama isteri pertamanya), Mohd Nazifuddin, juga menjadi perhatian apabila dikaitkan dengan syarikat pembalakan.
Setakat ini, segala-galanya yang Najib telah cadangkan dan cuba laksanakan tidak berhasil seperti yang dirancangkan. Mungkin kerana kekangan kewangan. Apapun, beliau hendaklah fokus dan cuba memikirkan cara terbaik untuk mengeluarkan Malaysia daripada belenggu ini. Tetapi Najib tidak melakukannya. Beliau memilih untuk melarikan diri melalui perjalanan luar negara yang mahal yang telah menambahkan lagi beban kewangan negara.
Pentadbiran beliau telah diburukkan lagi oleh skandal Khir Toyo, Liwat II, BERSIH 2.0, kematian SPRM, kekejaman dan ketidakcekapan pihak polis, kemerosotan UMNO, kejatuhan Gerakan, MIC dan MCA. Hutang RM407 billion negara dan laporan Ketua Audit Negara ke atas perbelanjaan kerajaan yang tidak bertanggungjawab pada tahun 2010 telah membuka Peti Pandora BN dan Malaysia sepeti sudah tidak bermaya lagi untuk menghadapinya.
Pendek kata, Najib tidak mampu untuk memberi tumpuan kepada pengurusan, pembangunan, ekonomi dan kewangan negara. Berita mengenai pinjaman besar-besaran RM6 bilion yang diberikan oleh KWSP kepada FELDA telah tersebar, walaupun FELDA sering dihebahkan sebagai sebuah entity penjana wang dan kaya tunai. Mengapa harus meminjam dengan begitu banyak apabila tidak ada pelan pelaburan yang setimpal direncanakan?
Malah syarikat minyak nasional Petronas terpaksa menerbitkan bon untuk pembangunan modal. Ia kelihatan seperti mengalami kegelinciran disebabkan Umno dan BN tidak dapat melepaskan diri daripada peminjaman yang berterusan dan perbelanjaan melampau.
Kelihatan seakan-akan Umno-BN akhirnya akan terpaksa mengemis untuk memenuhi keperluan kewangan. Ia telah meminjam dan "mencuri" dari Petronas. Seterusnya ia akan merompak KWSP. Sesungguhnya, Malaysia adalah ibarat sebuah badan korporat yang berada diambang kebankrapan!
Malaysia Chronicle
.
Sekarang diusia 85 tahun, Mahathir telah memperolehi pencapaian yang besar dan telah menetapkan tanda aras yang tinggi. Walaubagaimanapun, beliau juga gagalan dalam beberapa aspek. Secara keseluruhannya, sewaktu beliau bersara, keadaan masih baik walaupun pelan sosial yang beliau bina melalui Dasar Ekonomi Baru adalah telah berjaya mengasingkan orang
Melayu hampir sepenuhnya daripada kaum-kaum lain.
Kisah kejayaan Mahathir berhenti pada tahun 2003 apabila beliau secara tiba-tiba menyerahkan tampuk kepimpinan kepada timbalannya Abdullah Badawi. Ia kemudiannya membawa kepada permulaan masalah.
Badawi menyelit masuk dan keluar, tiada pencapaian konkrit
Badawi tidak dapat masuk ke dalam acuan yang ditinggalkan oleh Mahathir dan dia juga telah mengabaikan semua amaran awal. Badawi telah hilang dalam dunianya sendiri tanpa memahami apa sebenarnya yang berlaku dalam negara ini sama ada dari segi ekonomi, kewangan, sosial atau politik.Beliau menyerah semuanya kepada "orang-orang bodoh di tingkat empat" yang diketuai oleh menantunya Khairy Jamaluddin yang lebih dikenali sebagai Perdana Menteri de-facto termuda di negara ini.
Badawi hanyalah alat bersuara dan apabila ditinggalkan sendirian, beliau akan meraba-raba dan tergagap-gagap menjawab soalan mudah yang diajukan kepadanya oleh wartawan. Satu contoh klasik adalah jawapan beliau mengenai hutang RM150 juta Ketua Menteri Sabah Osu Sukam di sebuah kasino di UK. Walaupun berkemungkinan jumlah itu adalah tidak logik, Abdullah Badawi terus bergegas mengutuk Osu tanpa memeriksa fakta sebenar. Beliau mengatakan bahawa jika akhbar berkata demikian, maka ia pasti benar.
Walaupun sebagai seorang pemimpin veteran, Abdullah Badawi bukanlah seorang ahli politik dalam erti kata sebenar dan tidak mampu memimpin negara melalui zaman kegelapan. Pengkritik beliau yang ramai yang membenci beliau disebabkan Khairy, mendakwa bahawa Badawi bukan seorang pentadbir yang baik - dia hanyalah seorang penjaga yang teruk!
Mahathir marah apabila Badawi memansuhkan projek jambatan bengkok yang menghubungkan Johor dengan Singapura, menyebabkan kerajaan BN terpaksa membayar kira-kira RM115 juta pampasan kepada pemegang konsesi. Ini merupakan episod terakhir pemerintahan beliau yang teruk itu. Mahathir membuat kesimpulan bahawa Abdullah bukan sahaja tidak layak untuk jawatan itu tetapi menjadikan misinya untuk menendang keluar Abdullah Badawi.
Najib juga tidak melakukan apa-apa yang konkrit-dibawa masuk dan menunggu masa untuk dibuang
Dalam masa yang sama, tiada peningkatan dalam ekonomi, namun kos untuk segala-galanya meningkat dan kerajaan tidak dapat memenuhi keperluan itu. Apabila Najib Tun Razak mengambil alih daripada Abdullah Badawi pada tahun 2009, beliau tidak mempunyai pilihan tetapi untuk terus meminjam. Kerajaan telah meminjam sebelum ini tetapi kini, ia benar-benar dalam keadaan terdesak. Oleh itu, hutang negara telah meningkat kepada RM407 bilion (angka 2010).
Masalah dengan Najib adalah beliau sudah pun banyak bebanan. Beliau mempunyai skandal peribadi, pembaziran dan gaya hidup mewah, isu-isu yang melibatkan saudara-mara beliau dan yang paling dasyhat adalah isteri beliau yang dikatakan campur tangan dalam urusan pentadbiran negara.
Cara Rosmah yang berlebih-lebihan telah menarik perhatian dan memberikan tanggapan buruk orang awam dan akhir-akhir ini anak beliau sendiri (bersama isteri pertamanya), Mohd Nazifuddin, juga menjadi perhatian apabila dikaitkan dengan syarikat pembalakan.
Setakat ini, segala-galanya yang Najib telah cadangkan dan cuba laksanakan tidak berhasil seperti yang dirancangkan. Mungkin kerana kekangan kewangan. Apapun, beliau hendaklah fokus dan cuba memikirkan cara terbaik untuk mengeluarkan Malaysia daripada belenggu ini. Tetapi Najib tidak melakukannya. Beliau memilih untuk melarikan diri melalui perjalanan luar negara yang mahal yang telah menambahkan lagi beban kewangan negara.
Pentadbiran beliau telah diburukkan lagi oleh skandal Khir Toyo, Liwat II, BERSIH 2.0, kematian SPRM, kekejaman dan ketidakcekapan pihak polis, kemerosotan UMNO, kejatuhan Gerakan, MIC dan MCA. Hutang RM407 billion negara dan laporan Ketua Audit Negara ke atas perbelanjaan kerajaan yang tidak bertanggungjawab pada tahun 2010 telah membuka Peti Pandora BN dan Malaysia sepeti sudah tidak bermaya lagi untuk menghadapinya.
Pendek kata, Najib tidak mampu untuk memberi tumpuan kepada pengurusan, pembangunan, ekonomi dan kewangan negara. Berita mengenai pinjaman besar-besaran RM6 bilion yang diberikan oleh KWSP kepada FELDA telah tersebar, walaupun FELDA sering dihebahkan sebagai sebuah entity penjana wang dan kaya tunai. Mengapa harus meminjam dengan begitu banyak apabila tidak ada pelan pelaburan yang setimpal direncanakan?
Malah syarikat minyak nasional Petronas terpaksa menerbitkan bon untuk pembangunan modal. Ia kelihatan seperti mengalami kegelinciran disebabkan Umno dan BN tidak dapat melepaskan diri daripada peminjaman yang berterusan dan perbelanjaan melampau.
Kelihatan seakan-akan Umno-BN akhirnya akan terpaksa mengemis untuk memenuhi keperluan kewangan. Ia telah meminjam dan "mencuri" dari Petronas. Seterusnya ia akan merompak KWSP. Sesungguhnya, Malaysia adalah ibarat sebuah badan korporat yang berada diambang kebankrapan!
Malaysia Chronicle
.
Previous Article
Posts
Post a Comment